نمیدانم پرم سوخته؛ چشمم کور شد یا پای خیالم را از بالا بریده اند که اینطور بی حرکت نشسته ام گوشه‌ی زندگی؛ صبحانه آماده میکنم، نهار، شام، روزی چند بار چای دم میکنم و میخورم، شبکه‌های تلویزیون را زیر و رو میکنم، هزار تا فیلم و سریال میبینم، با تلفن حرف میزنم، آی دی پیج‌های اینستاگرام را حفظ میکنم و دنبال پیام‌های آماده‌ی ارسال گوگل را زیر و رو میکنم، کنارش گاهی اجابت مزاج هم دارم اما سابقه نداشته هی منتظر باشم، هی منتظر باشم هی منتظر باشم تا اوضاع بهتر شود.
حالا باید به فاصله ی اجتماعی-فیزیکی هم عادت کنیم بازدید : 1805
سه شنبه 8 ارديبهشت 1399 زمان : 3:22
